Len i koronki

Właściwie nie len, tylko siatka lniana, ale to już gorzej brzmi w tytule :) Dekupaż na gazie pewnie jest ogólnie znany, dla mnie to był pierwszy raz. Gazy nie miałam, ale znalazłam siatkę lnianą i starą, już zdekupażowaną puszkę, która czekała na zmianę ubranka.

   Dół puszki mi się podobał - prawie w całości pokryty koronką w kolorze szarego lnu, ale wieczko wymagało zmiany. Najpierw zdarłam własnymi ręcami warstwę werniksu szklącego, pomalowałam na biało i nakleiłam kółko wycięte z siatki lnianej. Nie próbowałam gazy, ale siatka jest chyba łatwiejsza do przyklejenia, bo sztywna. Następnie medium do tkanin przykleiłam motyw, który bardzo mi się podoba i pewnie nie będzie to ostatnia praca z tą serwetką. Serwetkę mogłam przykleić też zwykłym klejem, ale medium stało w szafce i się kurzyło. Raz tylko go użyłam, by przykleić serwetkę na poduszce. Zdziwiłam się, że podusia mimo klejenia ciągle była miła i naturalna w dotyku (medium firmy Renesans). Tutaj też liczyłam na miłą w dotyku powierzchnię, ale musiałam pokryć ją medium drugi raz,
by dokładniej przykleić serwetkę i trochę straciła na uroku :)

 
   Brzeg puszki, pomimo farby, nie wyglądał za bardzo estetycznie po ściągnięciu werniksu, dlatego też zamaskowałam go ciekawą dwukolorową koronką. Akurat kilka dni wcześniej ją kupiłam, miałam nosa, że się przyda :) Kółko wykończyłam łańcuszkiem zrobionym na szydełku ze sznurka lnianego. Na razie zawiązałam na końcach prostą kokardkę, ale może kiedyś przybędzie jakiś koralik, czy drewniany guziczek.

I puszka gotowa, co najfajniejsze - bez lakierowania :) Potem przysżło mi do głowy,
że mogłam zrobić jeszcze inaczej: pod siatkę wcisnąć coś miękkiego, uformować podusię, przykleić tylko brzeżki i puszeczka na przybory krawieckie gotowa! W środku guziki, na wierzchu szpilki wpięte w tkaninę :) Może jeszcze kiedyś ten pomysł wykorzystam.

Tak  mi się spodobała metamorfoza puszki, że zachciało mi się zmienić i drugą, podobną puszkę. Nie ma co żałować pierwszych robótek z motywami, które nam się już przestały podobać. Zawsze przecież może powstać coś fajniejszego, a dla sentymentu możemy zostawić sobie zdjęcie starej pracy :)