Sekretarzyk

Przydasiów do twórczej zabawy coraz więcej mi się gromadzi, trzeba je gdzieś upchnąć.
W niniejszym poście chciałabym pokazać wam mój sekretarzyk - aktualnie mieszkanko dla tuszy. A przy okazji pragnę napisać coś o farbach kredowych i transferze za pomocą rozpuszczalnika Nitro.
   Tym razem miałam ochotę zrobić coś na biało z przecierkami, a przy okazji wypróbować domowy sposób na farbę kredową. Podobno farby kredowe często są używane na Wyspach zamiast farb akrylowych do malowania mebli w stylu shabby chic. Podobno można nimi malować powierzchnie już pomalowane, polakierowane, bez potrzeby ściągania starych powłok, bez żmudnego szlifowania papierem ściernym. Słyszałam o farbach kredowych Annie Sloan, u nas można znaleźć je na Allegro, ale niestety są dość drogie. Zadałam więc googlowi proste pytanie: jak zrobić farbę kredową. Jak się okazało, Amerykanie już wszystko wymyślili i jako szczodry naród podzielili się swoją wiedzą :) Znalazłam 2 recepty różniące się składnikami i proporcjami. Bliżej zainteresowanych odsyłam do poszukiwań w sieci (np. http://howtodistressfurniture.net/how-to-make-chalk-paint-2), tutaj opiszę moje doświadczenia
w tym temacie.

   Przeczytałam więc, że aby zrobić domowym sposobem farbę kredową, należy do farby lateksowej dodać gips modelarski (mam nadzieję, że o taki chodziło Amerykanom), albo fugę (cement) bez piasku (unsanded grout), rozpuszczone w pewnej ilości wody. Na fugach to ja się nie znam, zainteresowałam się więc gipsem, który można kupić
w mniejszych ilościach, niż jakiś tam cement. Na jednym z blogów (jak na złość chyba go nie zapisałam, bo nie mogę odnaleźć źródła) babeczka przetestowała wszystkie trzy farby: oryginalną Annie Sloan, z fugą i z gipsem. Doszła do wniosku, że wszystkie te farby dają mniej więcej podobny efekt, niezależnie od tego, czy damy jedną łyżeczkę gipsu, czy fugi mniej, czy więcej.

   Ponieważ nie miałam farby lateksowej (która posiada więcej żywic od akrylowej i ma lepsze krycie), do zwykłej farby akrylowej Flugera (około 1/3 puszki) dodałam na oko dwie, dość kopiaste łyżki gipsu. Najpierw ten gips rozmieszałam w łyżce, czy dwóch wody. I już. Farba gotowa. Sekretarzyk najpierw przyciemniłam, krawędzie przetarłam świeczką
i zaczęłam malować. Pędzlem. Już w trakcie malowania miałam uczucie, że powstaje rustykalny przedmiot :) Farba daje szorstką w dotyku powierzchnię, jak po bejcy. Musiałam pomalować farbą 2 razy, pewnie by jeszcze trzecia się przydała, aby uzyskać pełną biel, może kładziona wałeczkiem byłaby bardziej kryjąca. Następnie przystąpiłam do szlifowania, po którym powierzchnia drewna stała się gładka i pięknie matowa, przyjemna i naturalna
w dotyku. Farby akrylowe dają powierzchnię z większym połyskiem i wydają się bardziej sztuczne. Na koniec zabezpieczyłam sekretarzyk woskiem.

Uwaga! Nie dodawajcie gipsu do emalii do drewna i metalu Dekoral! Biesi się! Dla mnie sprawdzonymi farbami do drewna i metalu są:  biała Fluggera i Pastelowa Orchidea Duluxa.

   Jedna z koleżanek forumowych maluje farbami kredowymi  meble, następnie dekupażuje je, motyw pokrywa klejem z lakierem i całość zabezpiecza woskiem. Gwarantuje, że takie meble są trwałe. A na pewno woskowane meble są przyjemniejsze od lakierowanych :) Stosowanie tych farb, jeśli ma się w planie lakierowanie całości moim zdaniem mija się
z celem. Ciekawostką może być fakt, że w podobny sposób można zrobić farbę tablicową
w różnych kolorach.
   Mój sekretarzyk ozdobiłam skromnie: drewnianym dekorem i transferem z motywem literniczym (przed woskowaniem). No to teraz napiszę trochę o transferze, tak jak obiecałam to w poprzednim poście Jagodzie.

   W necie pojawiło się dużo tutoriali pokazujących jak krok po kroku wykonać transfer
z wykorzystaniem rozpuszczalnika Nitro, acetonu, czy nawet Cifa. Nie będę więc przedstawiać tego krok po kroku, tylko opiszę osobiste doświadczenia. Ja używam takiego Nitro:

   Najpierw drukuję obrazek na drukarce laserowej w lustrzanym odbiciu (gdy się takowej nie posiada można wydruk z atramentówki odbić w punkcie xero). Naklejam taśmą kartkę obrazkiem do dołu, nasączam wacik rozpuszczalnikiem i smaruje nim po wydruku dociskając wacikiem. Sprawdzam, jeśli nie wszystko się odbiło, powtarzam czynność jeszcze raz. Rozpuszczalnik należy stosować z umiarem, większa ilość może spowodować rozpłynięcie się wydruku. Ale ja się jeszcze z tym nie spotkałam.
   Jak widać na moich przykładach, transfer nitro daje raczej sprany i nie za dokładny obraz na powierzchniach drewnianych, taki prażkowany. Im gładsza powierzchnia, tym pewnie lepiej. Na czystym drewnie, czy pobejcowanym, raczej nie ma problemów. Na przedmiotach malowanych farbą, czy lakierowanych, trzeba uważać, by rozpuszczalnik, szczególnie gdy stosuje się go za dużo, nie ściągnął farby, czy lakieru. Z tego też względu dociskam wydruk tylko wacikiem, dociskanie np. łyżeczką powoduje odklejanie się farby i smugi na odbitce. Ale przy tkaninach pewnie dobrze jest posłużyć się łyżeczką:)
   Oto transferek na dekupażu zabezpieczonym klejem do decu:

Po odbiciu transfer można uzupełnić czarną farbą, choć niekoniecznie lepiej to wygląda:

 Wczoraj spróbowałam transferu na lakierze, fajnie wyszło, ale nie pasowało do motywu więc zmyłam (także nitro) :) I chociaż mam w planie wiele transferów na tkaninie, na razie zrobiłam tylko kilka, w tym jeden się udał, w pozostałych przypadkach tkanina nie była odpowiednia. Nie będę się rozpisywać, czy to to się spiera, czy nie, bo do tego punktu jeszcze nie doszłam :)

   I moje tusze mają taki oto domek:)

   Pozdrawiam.