Stara lampka shabby chic

Witam was w tą upalną sobotę :) Pewnie spędziliście ją na łonie natury, a może już od początku wakacji macie z nim kontakt. Ja jeszcze nie, jeszcze jakiś czas muszę popracować, a potem zrobię sobie wakacje, aż do końca sierpnia :)
   Dzisiaj zrobiłam sobie przerwę w moim rytmie pracy, by wyżyć się trochę twórczo.
Z efektów jak na razie jestem zadowolona, może niektóre z tych prac przeznaczę na obiecane candy, okazja już wkrótce się nadarzy :)
   A dzisiaj chciałabym pokazać metamorfozę lampki, z którą wiąże się śmieszna historia :)

Otóż jakiś czas temu chwaliłam się moim znaleziskiem w klamociarni - stara lampką naftową... Tak, tak, o takim samym kształcie jak ta teraz prezentowana. Jaka byłam zadowolona, że udało mi się ja przyłapać! Kilka dni później poszłam do Carefoura i co widzę? Rzędy półek zastawionych takimi lampkami i do tego w różnych kolorach: czerwone, granatowe, zielone i w dwóch rozmiarach, małe i duże! Uśmiałam się sama z siebie
i z mojego "unikatu", ale muszę przyznać, że od razu widać, że klamociarniowa lampka ma duszę, patynę i różne wytłoczone napisy, a te marketowe może z daleka mają taki sam kształt, ale w szczegółach tracą. Na duszy tracą. Ale i tak kupiłam jedną, czerwoną, bo jak pisałam wcześniej - tamta jest taka ładna ciemna, że żal ją pomalować na biało, no to teraz mogłam tą wizję bez żalu zrealizować :) Szkoda tylko, że większej wersji nie kupiłam... Może jeszcze kiedyś będę przypadkiem w tym sklepie.
   Moje marketowe cudo wyglądało tak, tylko w wersji czerwonej:

   Prawdopodobnie działa, bo dlaczego marketowa lampka miałaby nie działać? ;) Zresztą czuć ją naftą, więc może sprawdzali ten egzemplarz. Powiem wam, że taka lampka jest jeszcze gorsza w obróbce od niciarki! Strach to to rozebrać, bo jeszcze się nie złoży
z powrotem, a skomplikowana jest bardzo. Pewnie zrobię próbę zapalenia, choć nie wiem, czy farby przeżyją gorący płomień. Ale sama w sobie, bez funkcji użytkowej też pełni rolę ozdobną.
   Myślę, że doskonale poradziłam sobie z postarzeniem tej lampki, nawet niektóre "efekty" musiałam zamalowywać, by była mimo postarzeń estetyczna. Główny korpus jest pomalowany w kolorze złamanej bieli farbą kredową z ciemnoszarymi, brązowymi przecierkami, dodałam kilka transferowych napisów (na klej Mod Podge) i reliefy ze szpachlówki. Reliefy i pewne miejsca popatynowałam patyną Ombra Stamperii (i na razie będzie ona moją ulubioną patyną ze względu na kolor). Pewne części pomalowałam farbą imitującą żelazo Idea Patina plus odpowiednia sól, która dała efekt rdzy ( piszę o tym na blogu Decopinia). A potem nakładałam różne rzeczy, na miedzianym tuszu kończąc. Polakierowałam matowym lakierem Aquagel TO DO.
  I oto moja lampka:

   A tak wyglądała na pewnym etapie roboczym :)