Niciarka z Muchą

Godzina 14.15, poniedziałek, powinnam w końcu zacząć pracować... Ale słoneczko tak fajnie grzeje i jakoś mi się nie chce. Więc, by oddalić jeszcze na trochę chwilę przykrej powinności postanowiłam napisać kolejnego posta i przedstawić kolejną odgrzewaną grudniową bułkę :)

  Niciarka to prezent dla kogoś z rodziny na zamówienie kogoś z rodziny. Wstępne założenia były takie: prosto, łatwo, wygodnie, na czas i ładnie :) Poprosiłam o zdjęcie pomieszczenia gdzie docelowo niciarka miała urzędować - okazało się, że miała towarzyszyć starej maszynie Singera, od razu więc pomyślałam o bazowej brązowej bejcy
i zaproponowałam coś z twórczości A. Muchy, ponieważ skądinąd wiedziałam,
że właścicielka go lubi. A więc zapowiadało się łatwo: bejca, wydruk, dwa miesiące do świąt - pikuś!  (Ha, ha!) Po głowie chodziły mi jeszcze ewentualne wzorki, stare złoto i takie tam :)

   Przeszukałam internet w poszukiwaniu Muchy - obrazków z większą rozdzielczością. Pani z winogronami od razu wpadła mi w oko. Drugiej podobnej Pani już nie było, ale była inna, tylko na muszanym tle. Wzorzyste tło zastąpiłam w Photoshopie jasną plamą, by upodobnić je do tła pierwszej Pani, dodałam irysy, by także coś miała, obie zamknęłam w ramce
z narożnikami.

   Przygotowałam obrazki do wydruku w dwóch wersjach: ładnej, kolorowej i z mniej nasyconymi kolorami. I bardzo dobrze, bo na xero okazało się, że kolorowa wersja jest od czapy jaskrawa, mniej kolorowa okazała się w miarę przyzwoita.
  Wydruki już miałam, czas na bejcę. Wyobraziłam sobie, że orzech będzie odpowiedni. Przy okazji kupiłam więc bejcę orzechową w saszetce. Kolor był nawet ładny, ale coś
z drewienkiem było nie tak. Sama niciarka nie była przykładem mistrzostwa stolarskiego, ale tego się nie spodziewałam. Wnętrze niciarki bejca pokryła równo, a na zewnątrz
w plamy! Tak, jakby drewno było tłuste, może zażywiczone?
   Co tu robić, co tu robić... Pomalowałam więc taką akrylową patyną, w kolorze bitumu. Było już lepiej, a nawet fajnie, słoje ładnie prześwitywały przez farbę, ale ciągle jeszcze nierówno, nieelegancko. Niciarka miała być oczywiście troszkę stara, ale nie niechlujnie stara!
  Pomyślałam więc, że wzorki odwrócą uwagę od nierówności koloru. Wydrukowałam sobie odpowiednie secesyjne motywy, przekalkowałam na boczki pierwszego pudełeczka
i pędzelkiem wymalowałam misterne czarne wzorki. Czarne, a nie złote, by coś było, ale tak jakby tego nie było.
   Fajnie się takie wzorki ręcznie maluje, ale na myśl, że mam to powtórzyć jeszcze 5 razy, wymiękłam. Przecież łatwiej będzie załatwić to transferem! Fakt, rolować też trzeba, ale mniej plecy bolą :)
  Niestety, widać było różnicę pomiędzy tym ręcznym, a transferowanym wzorkiem. Tu czerń głęboka, tu czerń taka sobie. Co tu robić, co tu robić... Jedyne wyjście to okleić boczki papierem. Znowu wydrukowałam paski, na xero, bo przecież miały być czarno-brązowe. Przykleiłam, pomaziałam, by były bardziej drewnopodobne i jakoś to zaczęło wyglądać :)

   Tak, że kolejny raz bożek Decupidyn uśmiał się z moich planów szybkiego załatwienia sprawy :)

    Wzorki rameczki pomalowałam na złoty kolor, dobrałam ozdobne chwytaki.

    Wnętrze niciarki było okropne! Nie rozumiem jak można jasne całościowo drewno podbić ciemną, pofałdowaną, miejscami rozwarstwioną sklejką! O denka przegródek mi chodzi. Bejca nie dała rady. Więc znowu okleiłam papierem, na szczęście Mucha przygotował dla mnie odpowiedni wzorek.

 
   A nad wyraz wkurzające drobne części pomalowałam starym złotem. Oczywiście po naklejeniu boczków znikły dziurki montażowe. Część udało mi się zlokalizować dzięki radzie Olinty, ale nie wszystkie. Resztę pozostawiłam mężowi: Poskładaj to jakoś... I poskładał :)
  Wieczka wylakierowałam na błysk Flugerem 70, boki w półmacie. Nie miałam już czasu, by się dłużej z nimi cackać :)

  No, wyżaliłam się :)
  Ale na zakończenie dodam, że fajnie było walczyć z tą niciarką i fajnie było zrobić coś
w innym stylu, kolorach niż robię zazwyczaj. Lubię ją, podoba mi się, ale z niciarkami na dłuższy czas dam sobie spokój :)
   15.33
   I tak jakoś dzionek zleciał :)