Londyn - szkatułka - ksiażka

Nie wiem jak wam, ale ostatnio mi się nic nie chce. Może przez tą ciągle utrzymującą
się zimę, może przez pracę... Kilka prac mam rozgrzebanych, nie chce mi się zaczynać
ich kończenie po godzinie 22, niektóre prawie skończone prace nie podobają mi się, będę musiała coś innego wymyślić, rzadziej udzielam się na forum, ot, wpadłam w taki marazm.
   A mam już zgromadzonych klika fajnych rzeczy do przetegowania. Dzisiaj poszłam do klamociarni po imbryczek, który dla odmiany chcę ozdobić różyczkami, przy okazji przytargałam też paterę z fajną nogą, niestety ma jakieś kryształowe wzory, więc nie ma gdzie nalepiać. I jeszcze mam dziwne coś na nóżce, co nabyłam pod nazwą "salaterka",
ale bardziej wygląda na urnę :)
   Przynajmniej tą książeczkę skończyłam, choć stawiała opór.

No i masz! Jeszcze coś pozmieniali w picasie, oczywiście na gorsze, twarzy się teraz doszukują! No i jest jakaś tam twarz... Ale od początku...
   Popełniłam kiedyś księgę paryską, zakupioną w Pepco. Same szkatułki w kształcie książki ogólnie badziewne są jeśli chodzi o wykonanie, ale można z nich zrobić fajowe rzeczy z duszą (patrz blog Przetarło się). Szczególnie spodobały mi się w nich płócienne grzbiety. Myślałam, że paryska będzie pierwszą i ostatnią dla mnie tego typu księgą, ale gdy znowu się pojawiły w sklepie od męża dostałam podobną, tym razem londyńską, z Big Benem. Oryginalny zegar się nie ostał, ale akurat miałam ładną serwetkę z tym motywem
i różową różą, która akurat tutaj nie była mi potrzebna. Londyn w końcu nie jest tak czarujący jak Paryż. Tak wyglądała po serwetce z motywem i dekorem i stempelku
w kratkę:

 Ale chciałam dodać coś więcej. Projekt okładki, w innej kolorystyce przygotowałam sobie już kiedyś wcześniej z grubsza w fotoszopie i długo zastanawiałam się, czy pójść na łatwiznę i wydrukować cały obrazek, czy próbować coś osiągnąć podobnego innymi środkami, mając do dyspozycji tylko czarno-białą drukarkę. Zdecydowałam się na to drugie rozwiązanie. Taką miałam wizję początkową:

Ładna, taka turkusowa... Tylko jak to zrobić? Sam dekor bazowy miał być papierem do scrapu, ale w szkicu i tak go przetworzyłam, w rzeczywistości był trochę inny , plus pewne przenikanie się grafik, białe napisy, kleksy... Nic tylko drukować i nakleić. W ostateczności zawsze mogłam do tego wrócić. Zaczęłam więc od serwetki. Sam ludzik to zwykły czarno-biały wydruk, troszkę podkoloryzowany. A reszta to już zabawa :)  Chciałabym zwrócić tylko uwagę na napis LOND - to mój własny wycięty szablon :)
   Jeśli papier - to i więcej warstw lakieru, by go wtopić, lakierem Aquagel wystarczyło tylko 6 warstw :) I Bona na wierzch dla wyrównania powierzchni.

   Grzbiet księgi - fabrycznie szare płótno z napisem - okazał się za szary w stosunku do sepiowatej okładki, musiałam go trochę podkoloryzować. Brzydką krawędź płótna zamaskowałam sznurkiem lnianym - według pomysłu Karoliny z Przetarło się (dzięki za podpowiedź :) ).  Tył książki oklejony serwetką w kratkę:

Wnętrze przechodziło różne przemiany, ostatecznie wykorzystałam kartki ze starej książki, które odpowiednio dostosowałam:

No i tyle, ciekawe doświadczenie, czy efekt równie ciekawy? Może i ciekawy, ale na pewno nie czarujący :)

Jeszcze chciałabym coś dodać. W czasie prac koncepcyjnych nad książką przerobiłam podobny temat
wykorzystując techniki scrapbookowe. Na jednym z blogów natrafiłam na opis wyzwania, który w skrócie i bardzo ogólnie przytoczę: weź farbę, pomaluj byle jak i byle gdzie, naklej to co masz pod ręką, dodaj to i owo, zrób to w ciągu 45 minut... No to wzięłam farbę, pomalowałam byle jak i byle gdzie, nakleiłam to co miałam pod ręką, a miałam akurat dużo, może trochę za dużo :) Zajęło mi to więcej niż 45 minut, zabawa była fajna :) Dobre ćwiczenie na scrapowe czary-mary. I w książce i w pudełku wykorzystałam fragmenty twórczości Eugene Ivanova, bardzo mi się podoba świat, który tworzy :)