Kamienny wazon

Efekt kamienia chodził za mną już od dawna, w końcu zabrałam się za esperymenty.
Do tego celu użyłam standartowego wazonika, który przeszedł już nie jedno, kupiony
w sklepie Wszystko za 5 zł za góra 6 zł. Od razu uprzedzę, że piękny to on nie jest, więc proszę się tu nie zachwycać! ;)

   Pierwszą operacją, którą przeszedł mój wazonik było postarzanie cukrem. Efekt widać na górze wazonika, ale był i na dole. Matoda, którą ja stosuję jest inna niż przedstawiona na warsztatach, ale efekty są podobne. W skrócie: najpierw maluję przedmiot brązową farbą akrylową i mokrą farbę posypuję cukrem, dosyć obficie. Gdy brązowa farba wyschnie, maluję jasną farbą, co nie jest łatwe i przyjemne, cukier się klei, faktura przeszkadza... Gdy ta farba wyschnie szlifuję grubym papierem ściernym, zazwyczaj nie na gładko, bo ręce bolą :) Taka fakturka po cukrze akurat mi się podoba. Po brązie nie ma śladu, odkrywany efekt jest ciemnoszary, czarny. Gdzieś tam na początku bloga pokazałam deseczkę postarzoną w podobny sposób.
  A jak to robią profesjonaliści można obejrzeć na filmiku, który można znaleźć np. na blogu Eli Smolny (Kursy Ewuni).

  Po cukrzeniu wazonik był szaro-czarny i wyglądał jak wykopany z ziemi :) Ale przyszło mi do głowy popróbować na nim spękań za pomocą gumy arabskiej i lakieru olejnego. Napiszę krótko, że poległam, choć pewne pomarszczenie powierzchni uzyskałam ;) Lakier olejny dodatkowo nadał wazonikowi żółtawy odcień. Na górze poniższego zdjęcia widać
te pomarszczenia, porażka :)

  Wazonik nie wyglądał już fajnie, więc mogłam eksperymentować na nim dalej. W kierunku kamiennego efektu z koronką, coś a'la Power Tex i Art Stone. Nakleiłam najmniej potrzebną koronkę jaką miałam, zafarbowaną na ciemnoszary kolor, popaćkałam ją gipsem i trochę przetarłam. Wzór koronki się zagubił, ale jakaś tam faktura została.

   Kolejną zabawą było odlewanie kształtów z foremek. Gips nie wchodził w rachubę, bo podłoże nie było płaskie, ale masa plastyczna Fimo okazała się w sam raz. Nie wiem czemu, ale kupiłam ją w kolorze terakoty, co trochę przeszkadza jeśli ornament popęka.
Mi popękały przy przesuwaniu na kleju już na wazonie, więc przypadek ten zaliczam do błędów twórcy, a nie materiału :)

  Następnym krokiem było oczywiście malowanie na ziemiste kolory i lakierowanie matowym  lakierem. Powiem szczerze, że wazonik na zdjęciach prezentuje się całkiem nieźle, w realu - zależy od odświetlenia.  Pierwsze koty za płoty, przede mną kamienne donice :)
  A w następnym poście przedstawię mój równie żałosny sposób na szkło Mercurego :)